“Leiderschap zie ik als verbinden en werken met je gevoel. En dat doe ik al best goed."

Hella Haanstra werkt als teamlead en technisch eindverantwoordelijke consultant bij Xomnia, een consultancy op het gebied van het toepassen van AI. Ze is 32 jaar oud en woont samen met haar vriend in Leiden.

Meteen aan de slag met leiderschap

Wat ik grappig vind is dat ik in april begonnen ben op een opdracht waar me expliciet gevraagd werd om iemand te coachen op leiderschap. Toen kwam ik echt nét uit het Rebel programma. Met een knipoog: "Toeval bestaat niet."

Ik merkte op die nieuwe opdracht al meteen dat ik heel veel aan het programma had gehad. Het voelde goed om de lessen die ik geleerd had weer door te geven. Wat ik bijvoorbeeld geleerd heb; je kan in leiderschap nog zoveel trucjes aanleren, maar het begint bij dat je jezelf blijft en jezelf laat zien. Dat heb ik ook uitgedragen, ik gaf ook tips, maar ging vooral samen op zoek naar wat bij die ander past.

Wat in de weg zat was een Imposter syndrome

Voor het traject had ik gevoelsmatig al het idee dat ik goed was in mijn werk. Goed in mensen begeleiden. Dat durfde ik alleen niet hardop te zeggen. Omdat ik niet goed wist waar ik dat vandaan haalde. Alsof ik een certificaat had moeten halen. Ik kan wel zeggen dat ik last had van een klassiek ‘imposter syndrome’.

Ik heb geleerd dat dit bij mij voortkwam uit situaties over-denken. Dit over-denken slaat bij mij snel om in te kritisch zijn. Situaties waar ik in zat ga ik dan uitvoerig analyseren, en dan vind ik altijd wel iets wat ik niet goed doe. Daarmee voed ik mijn onzekerheid alleen maar meer. Dan ga ik me bijvoorbeeld afvragen of ik een ander gekwetst heb of meer fouten heb gemaakt. Zelf noem ik dit 'de spiraal' waar ik dan in kom.

Dat was een terugkerend thema voor mij, wat me in de weg zat. In het programma is bij mijn gevoel komen, en daarop vertrouwen een rode draad geweest. Het luisteren naar de interne stem die zegt dat het wel goed is, en dat ik ook fouten mag maken. Die stem is er, en die heb ik meer podium leren geven.

Ruimte geven aan mijn gevoel en intuitie

In mijn werk wordt bijna alles met het hoofd aangevlogen. Dat vind ik ook fijn, en daar ligt ook een grote kracht van me. Alleen kan mijn gevoel dan overstemt worden door mijn denken.

Tijdens het programma vroeg Arnout vaak specifiek aan mij: "Wat voel je daarbij?". En dan werd ik ook begeleid om ruimte te maken voor mijn gevoel. Dit was heel anders dan wat ik gewend was en heeft me veel gebracht. Ik kon daardoor mijn interne stem dat het wel goed is beter gaan horen, en leren om daarop te vertrouwen.

Ik ben totaal niet zweverig, en vertrouw eigenlijk altijd wel op het rationele. Alleen ik merk wel dat er iets is als gut-feeling, waarbij je meer oppikt dan je denkt. Als ik terugkijk naar bepaalde situaties dan heeft mijn gut-feeling me veel gebracht. Het is bijna altijd 'kloppend'. Dit heb ik leren inzetten tijdens Rebel Leadership.

In de periode dat ik het programma volgde schuurde er iets in mijn team. Ik had er een ‘gut-feeling’ over, rationeel kon ik er niet echt mijn vinger op leggen. Daar ben ik toch mee gaan werken: ik heb het uitgesproken. Voorheen had ik dat niet gedaan. Het was wel spannend, maar het bleek dat het herkend werd in het team, en het juiste gesprek kwam op gang. Er kwam heel veel opluchting en er kwam beweging. We konden er mee werken.

Bevestiging van wat ik kan

Tijdens het traject heb ik veel bevestiging gevonden. Dat ik mag vertrouwen op die interne stem, en wat milder voor mijzelf mag zijn. Dat anderen mij ook zien in een positief licht. Daarnaast ook dat ik op de goede weg zit als leider. Een aantal concepten over leiderschap paste ik bijvoorbeeld onbewust al toe, en anderen waren een hele natuurlijke aanvulling op mijn stijl.

Op een gegeven moment gingen we feedback vragen aan onze omgeving. Van mijn omgeving kreeg ik veel lovende opmerkingen. Dat was nog een bevestiging dat ik mag luisteren naar de stem die zegt dat het wél goed is.

Het voelt nu helemaal ok dat ik mezelf ben: dit is wie ik ben, en dit is hoe ik het doe. Ik kan wel zeggen dat ik me zelfverzekerder voel als persoon en ik heb mijn leiderschap omarmd. Daarmee kan ik dus ook makkelijker uit 'de spiraal' komen.

Leiderschap gaat ook over wat heb ik nodig.

Leiderschap gaat voor mij over verbinding maken, het gaat namelijk altijd ook over de ander. Om die verbinding aan te gaan heb je je gevoel nodig. Hoe zit ik erin, hoe zit de ander erin, wat heeft de ander nodig? Overigens is dat wel grappig dat ik dit zeg, want het blijft een valkuil dat ik teveel bezig ben met wat voor de ander nodig is. Het gaat dus ook over; wat heb ik nodig.

Ik probeer dit nu nog meer toe te passen. Het sneller te benoemen als ik voel dat er iets niet goed zit, of juist het benoemen als ik voel dat er iets wel goed gaat. Alleen al door te zeggen; ik heb er een goed gevoel bij. En ik vraag nu zelf vaker naar het gevoel van de ander. Wat voel jij erbij?

Blijven bewegen

Hella straalt als ze vertelt waar ze nu staat. “Ik ben op een plek in mijn carrière waar ik trots op ben. Teamlead, technisch eindverantwoordelijke — dat is wat ik wilde. En nu mag ik onderzoeken: wat is de volgende stap? Misschien mijn rol verder uitdiepen, of juist ruimte maken voor wat privé meer aandacht vraagt. Zo gaat het leven ook, dat kan je verrassen.

Ook met behulp van Rebel heb ik geprobeerd om beweging te brengen in mijn leven. En dat is gelukt. Het balletje is weer aan het rollen. We hebben veel gesprekken gehad over 'beweging brengen' in wat er vast zit. Wat ik echt heb ervaren; 'stilstand is achteruitgang'. En ik wil blijven bewegen in het leven. Ook als het spannend is, omdat ik niet weet wat er gaat komen.